Ultrasoon lassen van kunststoffen controle van metalen machine machine uitrusting kunststof polymeren methode toepassing draad materialen technologie machines met hun handen regeling films van botten van hand naaien stof prijs essay gewrichten
Ultrasoon lassen.
Ultrasoon lassen (Ultrasoon lassen) is een methode om verschillende materialen in vaste toestand met elkaar te verbinden door middel van ultrasone trillingen. Met behulp van ULTRASOON lassen is polycarbonaat goed verbonden, styreen, polypropyleen, Polyvinylchloride, en kunstleer, natuurlijke stoffen met synthetische vezels en vele andere polymere materialen, en combinaties daarvan.
De voordelen van ultrasoon lassen van polymere materialen
Het werkingsprincipe van een lasmachinegeweer
Beschrijving:
Ultrasoon lassen (Ultrasoon lassen) is een methode om verschillende materialen in vaste toestand met elkaar te verbinden ultrasoon oscillatie. Met behulp van ULTRASOON lassen is polycarbonaat goed verbonden, styreen, polypropyleen, Polyvinylchloride, en kunstleer, natuurlijke stoffen met synthetisch vezels en vele andere polymere materialen, en combinaties daarvan.
De beste toepassing van ULTRASOON lassen wordt gevonden voor de verbinding van polymeer sheet producten.
De voordelen van ultrasoon lassen van polymere materialen:
- mogelijkheid van lassen met vervuilde of afgedekte oppervlakken van vreemde films
- ultrasoon lassen niet (d.w.z. Nee) oververhitting van het materiaal,
- het verkrijgen van aansluitingen op moeilijk bereikbare plaatsen
- lassen van materialen met een smal kristallisatie-interval,
ultrasoon lassen geeft de mogelijkheid om verschillende polymeermaterialen te combineren
- de sterkte van de verbinding is meestal van 50 naar 70% van de kracht van het verbonden materiaaldat is ongeveer 2-2,5 keer hoger dan in lassen en thermische methode.
Het werkingsprincipe van een lasmachinegeweer:
Het principe van het apparaat voor het lassen van polymeerplaten (films) is als volgt. Polymere vellen die op elkaar zijn gelegd, stevig tegen elkaar en tegen de steun gedrukt, vervolgens met de nodige kracht naar beneden naar de bladen van het lasgereedschap (het puntje) aangesloten op de ULTRASONIC-transducer, en bevat een generator, activering van de ULTRASONIC-transducer.
Onder invloed van spanningen van ultrasone frequentie neemt de elasticiteit van het polymeer toe of door het volume tussen de laspunt en een steun (bij het lassen van dunne films) of alleen in de mate van de contactzone van de verbonden materialen die van nature of kunstmatig zijn veroorzaakt door onregelmatigheden van de pasvlakken (lassen van grote onderdelen).
Aanvankelijk gevormd door fysiek contact van de oppervlakken en de activering van polymeermoleculen door het verbreken van chemische bindingen, en begint dan de chemische interactie tussen samengevoegde materialen, resulterend in een volumetrische interactie in het verbindingsgebied. Hystereseverlies tijdens de vervorming van het polymeermateriaal met ultrasone frequentie leidt tot verhitting tot temperaturen die overeenkomen met de viskeuze vloeitoestand (van amorfe polymeren) of het smelten van de kristallen (gedeeltelijk kristallijn polymeren). Bij temperaturen is de zeer elastische toestand van het polymeer diffusie van individuele segmenten van macromoleculen tussen de twee polymeren, en in sommige gevallen - en roerend viskeus polymeer materiaal. Bij het verbinden van twee thermoplasten van verschillende kwaliteit treden chemische transformaties op. Het waardesegment van het macromolecuul bepaalt de lasbaarheid van het materiaal: hoe groter het segment ("Harder" macromolecuul), hoe beter de lasbaarheid.
De sterkte van de verbinding hangt af van de fysisch-mechanische eigenschappen van de lasgeometrie en afmetingen van het ultrasone gereedschap, de statische spanningen in de laszone. Meestal, de kracht van de verbinding is van 50 naar 70% van de sterkte van de samengevoegde materialen. Het is ongeveer 2-2,5 keer hoger dan in lassen en thermische methode. Voegbreedte gelijk aan de breedte van de punt van het gereedschap. De dikte van de samengevoegde materialen varieert van enkele micron (film) tot enkele millimeters (zakdoek, lichaamsdelen).
