Olieterugwinning, olieterugwinning en EOR

Olieterugwinning, olieterugwinning en EOR.

Elk reservoir dat een bepaalde hoeveelheid olie bevat, vertegenwoordigt het totale volume aan geologische reserves, maar om ze volledig te verwijderen is meestal onmogelijk. Olieterugwinning is de extractiesnelheid van olie uit het reservoir.

Olieterugwinning, olie terugwinningsfactor

Primair, secundaire en tertiaire methoden voor olieproductie

Classificatie van methoden voor verbeterde oliewinning

Olieterugwinning, olie terugwinningsfactor:

Olieterugwinning is de extractiesnelheid van olie uit het reservoir.

Elk reservoir dat een bepaald bedrag bevat van olievertegenwoordigt het totale volume van geologische reserves, maar om ze volledig te verwijderen is meestal onmogelijk, dus het deel dat uit het reservoir wordt gehaald, zogenaamde invorderbare reserves. De verhouding tussen winbare en geologische reserves, riep het project een herstelfactor van olie (of CIN).

De waarde van CIN is altijd afhankelijk van verschillende individuele factoren die verband houden met specifieke olievelden. Maar meestal op het niveau van de grootte van CIN wordt beïnvloed door de ontwikkelingsmethode die in een afzonderlijke veld-.

De gemiddelde ORF is typisch 30-40%, dus in sommige olievelden blijft de standaardproductie over 60-70% van het niet-opgeëiste product in het reservoir.

Minimaal en slecht effectief niveau CIN is gewoonlijk 10-20% en hoger 50% wordt beschouwd als de hoogste en zeer zeldzame.

Volgens sommige schattingen, na de sluiting van afzonderlijke olievelden, waar het product haastig uit de bovenste lagen werd gehaald van de aarde, meer dan de helft van olie blijft in de diepten van niet opgeëiste.

Primair, secundaire en tertiaire methoden voor olieproductie:

In essentie, ontwikkelmethoden kunnen worden onderverdeeld in primaire, secundair en tertiair:

- primair. Inclusief de ontwikkeling van reservoirs, waarin olie onder natuurlijke druk het oppervlak bereikt. Zodra afzettingen worden geopend door putten, er is een reguliere extensie van olie in het gas-watermengsel. De volledige hoeveelheid olie die niet in het ontwikkelde reservoir past - het reservoir, dit is het herstelbare volume van het product. De primaire methoden gebruiken alleen de natuurlijke energie van het reservoir en KIN bereikt niet meer dan 20-30 %;

- ondergeschikt. Als de primaire methoden zijn gebaseerd op de natuurlijke energie van het reservoir, dan zijn de secundaire methoden gericht op het behouden van de in-situ energie. Bij gebruik van secundaire extractiemethoden van oliein het reservoir, met behulp van speciale injectieputten, gepompt water, geassocieerd petroleumgas of natuurlijk gas. Dus, twee doelstellingen bereikt: eerste, de stroomsnelheden van olieproducerende putten op hetzelfde niveau blijven; ten tweede, de verplaatsing van olie geproduceerd aan productieputten met toenemende CIN.

Waterinjectie tot formatie, genaamd overstroming, wordt tegenwoordig vaker gebruikt dan het pompen van gas. Technologie voor de ontwikkeling van olieafzettingen met behulp van wateroverlast is nu een standaard en populaire technologie en aandacht voor details. Water in reservoirs wordt meestal in het zout gepompt en haalt het uit diepere lagen die verzadigd zijn met vocht, waar het wordt gewonnen met behulp van speciale waterputten. Injectie van water verhoogt het watergehalte van olie uit putten, soms tot 95 %, die aan de ene kant, bevordert herstel, en vereist verder aanzienlijke inspanning voor hun scheiding.

Wat betreft de injectie van aardgas (of geassocieerd petroleumgas), het wordt afgewisseld met de injectie van water, waarbij deze stoffen worden gemengd met de olie in het reservoir, wat opnieuw bijdraagt ​​aan het verbeteren van de oliewinning.

Secundaire methoden bereiken de typische KIN niet meer dan 30-50 %;

- tertiair. In de tertiaire methoden van ontwikkeling en productie van olie, alle methoden en technieken omvatten die erop gericht zijn de verhouding te verhogen nadat deze secundair is gebruikt. Ze hebben tot doel de mobiliteit van de olie zelf te vergroten (het verminderen van zijn viscositeit , enzovoort.) om de olieterugwinning te vergroten.

Vandaag, in deze categorie de meest praktische en effectieve bewezen warmte en gas (CO2) methoden. In sommige gevallen zijn er andere: injectie van chemicaliën (oppervlakteactieve stoffen, polymeren, emulsies, geïntegreerde effecten, enzovoort.) om de oppervlaktespanning tussen water en olie-, plasmapulsimpact, enzovoort.

Thermische methoden worden vaak gebruikt voor de ontwikkeling van producten met een hoge viscositeit in diepe oliereservoirs, die als moeilijk te herstellen wordt beschouwd. De essentie van deze technologie bestaat uit het injecteren in het reservoir van heet water of stoom, waarbij de viscositeit van de olie neemt aanzienlijk af en de productie ervan wordt gemakkelijker.

Gas (CO2) methode is gebaseerd op het feit dat kooldioxide in hoge mate oplosbaar is in ruwe olie olie-, wat leidt tot zijn zwelling. Uiteindelijk, de viscositeit van zware oliefracties wordt met verminderd 10 keer, wat de olieterugwinning verhoogt.

Tertiaire methoden kunnen KIN voor een ander verbeteren 5-20 %.

Dus, met behulp van alle methoden van veldontwikkeling kan KIN worden opgetild 30-70 %.

Classificatie van methoden voor verbeterde oliewinning:

Classificatie het meest succesvol, effectieve en voordelige methoden en technieken voor verbeterde oliewinning volgens het type middelen als volgt:

- thermische methoden (thermische stoombehandeling van de formatie, in situ verbranding, de olieverplaatsing door heet water, stoombehandeling van putten, enzovoort.);

- een gasmethode (de injectie van lucht in het reservoir, impact op de vorming van koolwaterstof gas-, de impact op de vorming van kooldioxide, invloed op de vorming van stikstof, griepsgassen, enzovoort.);

- chemische methoden (vervanging van olie door waterige oplossingen van oppervlakte-actieve stoffen (inclusief schuimsystemen), olievervanging door polymeeroplossingen, de verplaatsing van olie door alkalische oplossingen, olievervanging door zuren, olieverversingssamenstellingen van chemische reagentia (inclusief micellaire oplossingen, enzovoort.), microbiologische invloed, enzovoort.);

- hydrodynamische methoden (geïntegreerde technologieën, betrokkenheid bij de ontwikkeling van niet-drainerende reserves, barrièrewater overstromingen in de gas- en olievoorraden, niet-stationair (cyclisch) overstromingen, gedwongen terugtrekking van de vloeistof, stap-thermische overstroming, enzovoort.);

- fysieke methoden (hydraulisch breken, de horizontale putten van het apparaat, effecten van elektromagnetische golven op de formatie, enzovoort.);

- gecombineerde methoden.

Gebruik een of meerdere methoden tegelijkertijd, impliceert een voorafgaande grondige studie van de formaties die aardolieproducten bevatten en een beslissing om rekening te houden met de interactie van reactanten en de veiligheid van elke operatie met het milieu.

Houd er rekening mee dat verbeterde oliewinning een volledige reeks gespecialiseerde activiteiten is die gericht zijn op het verbeteren van de fysieke eigenschappen en kenmerken van aardoliereservoirs.. Elk reservoir heeft er tenminste 3 belangrijkste eigenschappen: porositeit, doorlaatbaarheid en scheuren. Als de porositeit van invloed is op mechanische of kunstmatige methode is het moeilijk, dan twee andere eigenschappen die vatbaar zijn voor effectieve methoden voor verbeterde oliewinning. Onder hen (methoden) zijn het volgende:

- hydraulisch breken. Dit proces omvat een scherpe sprong in druk in boorputten door middel van de injectie in de stam van een enorme hoeveelheid vloeistof. Dankzij deze methode, de formatie geeft grote scheuren en breuken, waardoor grote hoeveelheden olie vrijkomen, gelegen diepe collector;

- de explosie in de bottomhole-zone. Het proces omvat de impact op de bodem, resulterend in de specifieke formatie beginnen scheuren te verspreiden die helpen om verstopte gebieden te openen, en aansluiting van de kleinste poriën. Na de vorige stimulatie, de put heeft gedurende een bepaalde tijd dicht bij de slachtplaats de maximale hoeveelheid olie verzameld;

- vidanagamage. Dit is het proces waarbij de permeabiliteit wordt vergroot van de meest gebruikte putten in oudere putten, die niet voldoende olie geven. Het resultaat van de injectie van een grote hoeveelheid water in de grond, het verhoogt de druk, en het residu van ruwe olie dat in de bodemgatzone wordt gehouden, extrudeert. Olie, knijp het water eruit, begint te migreren naar andere lagen die al putten produceren, waardoor het product kan worden gepompt;

- chemisch activeringseffect (RAV). Dit is een complexe technologie die ligt in het feit dat de put een groot aantal speciale vloeistoffen pompt, helpen om de activeringscondities op het oppervlak van de mineralen van het reservoir te veranderen, resulterend in een aanzienlijke toename van de gevoeligheid van het reservoir voor de dynamische impact in een breed gebied rond het verstoren van de put, en daaropvolgende dynamische effecten op het oliereservoir met behulp van een speciale inrichting die de laagfrequente longitudinale en transversale schokgolven initieert.

Ongeacht welke methode wordt gekozen voor EOR, het is altijd gericht op individuele kenmerken, kenmerken en eigenschappen van individuele afzettingen en van aardlagen, met een bepaalde hoeveelheid “zwart goud“.

Notitie: © Foto ,